نقل است که از او [ابراهیم ادهم] پرسیدند که روزگار چگونه می گذرانی؟
گفت: «سه مَرکب دارم؛ باز بسته؛ چون نعمتی پدید آید، بر مَرکب شُکر نشینیم و پیش او باز شوم و چون بلایی پدید آید، بر مَرکب صبر نشیننم و پیش باز روم و چون طاعتی پیدا گردد، بر مَرکب اخلاص نشینم و پیش روم.»
قلمرو فکری:
روایت کرده اند که از عارف بزرگ، ابراهیم ادهم، پرسیدند که چگونه زندگی می کنی؟
ابراهیم گفت: «سه اسب دارم که به هم پیوسته و مرتبط هستند؛ هنگامی که نعمتی پدیدار شود، بر اسب شُکر می نشینم و پیش خداوند می روم و هنگامی که بلایی پیش آید، بر اسب صبر می نشینم و جلو می روم و هنگامی که راز و نیازی پیدا گردد، بر اسب اخلاص می نشینم و نزد خداوند می روم.»
قلمرو زبانی:
واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
نقل است |
آورده اند |
می گذرانی |
سپری کردن |
پدید آید |
پدید شود |
باز شوم |
باز روم |
پیش |
نزد، جلو |
اخلاص |
پاکی |
مَرکب |
اسب، آنچه بر آن سوار شوند |
||
بازبسته |
بسته شده، پیوسته و مرتبط |
||
طاعت |
فرمانبرداری، نیایش، عبادت |
مرجع «او» ß خداوند
قلمرو ادبی:
بازبسته ß کنایه از اینکه در اختیار من اند
مَرکب شُکر ß اضافه تشبیهی
مَرکب صبر ß اضافه تشبیهی
مَرکب اخلاص ß اضافه تشبیهی
پیام:
راز کامیابی: شکر، صبر و نیایش